|
Afscheid van Bart
Dekker
Condoleanceregister hier
Verslagen
Verslagen is het juiste woord om dit In Memoriam mee te beginnen.
Niet alleen voelen wij ons verslagen maar meer nog: Bart is verslagen.
Niet door zijn eigen kluppie Feyenoord maar door een meedogenloze
tegenstander met de naam FC Kanker en daar kan elke club ter wereld van
verliezen. Bart heeft zich echter niet zomaar gewonnen gegeven en hij
heeft ongeveer een jaar lang flink tegenstand geboden en teruggeknokt.
Hij hield zijn conditie op peil zolang het kon om daarmee zijn lichaam
zoveel mogelijk weerstand te kunnen geven. Bart bleef geloven in een
kans via reguliere maar ook experimentele chemokuren. De laatste tijd
ging hij helaas zienderogen achteruit, een triest gezicht. Dat is het
natuurlijk altijd, maar zeker als je iemand zo jong ziet aftakelen.
Triest was het en triest is het maar tijdens al mijn bezoeken was Bart
nooit zielig en dat verdiende mijn diepe respect. Op vele momenten
konden we nog met een kwinkslag de stemming ombuigen. Nu is het voorbij,
Bart is te vroeg bij zijn eindhalte aangekomen. Als controlerend collega
zou hij zichzelf bestraffend toegesproken hebben want te vroeg is in ons
beroep een doodzonde.
Het is inderdaad 'doodzonde' dat Bart er niet meer is. De
personeelsvereniging heeft onder zijn voorzitterschap een prima periode
gekend. Als verenigingsman pur sang hoefde je hem niets wijs te maken en
bleven de vergaderingen overzichtelijk.
Hij stond er om bekend in de kantine en de eindpunten de lampen snel uit
te doen vanwege energiebesparing maar dat zijn eigen licht zo snel uit
zou gaan, had niemand voor mogelijk gehouden. Het waren 23 fijne
collegiale en vriendschappelijke jaren. Bart, bedankt.
Ook namens het gehele PV-bestuur
Wim Koeleman
|
