(
startpagina)

Interview met Joep Coster


© Jan P.P. van den Berg

 

 
 

Ik kwam Joep jaren geleden voor het laatst tegen terwijl hij zijn hondje uitliet aan de Korftlaan. Iemand vertelde mij dat hij was verhuisd en daarom niet meer rondliep met de hond. Dat was gedeeltelijk waar. Hij woonde eerst met een vriendin samen aan de Hendrick de Keyserweg maar ging na een breuk naar de overkant van de straat in het pand dat vooral 's zomers bij mij de aandacht trekt omdat het hoogste puntje ervan wordt bevolkt door een ooievaar. Nu woont hij dus tien hoog aan de Bieslandsekade. Het pand maakt onderdeel uit van 'Die Delfgaauwse Weije'.
Het hondje is intussen overleden.

Joep heeft een latrelatie, twee dochters, een zoon en vier kleinkinderen. We kwamen weer met elkaar in contact omdat hij reageerde op het interview over mijn collectie bidprentjes wat onlangs stond in de lokale krant 'Delft op Zondag'. Hij had ook nog wel een paar bidprentjes vertelde hij mij. Dit leek mij een goede gelegenheid om eens bij te kletsen.

De buscollega's die al langere tijd bij ons werken zijn waarschijnlijk al heel wat oudgedienden vergeten maar Joep vergeten is niet makkelijk. Hij was een bovenste beste mopperkont. Natuurlijk deed hij gewoon zijn werk maar zodra hij de chauffeursruimte binnenstapte, wisten we dat er het nodige te beluisteren viel. En als hij niets te zeggen had, wilden we hem maar wat graag een beetje voeren door te vragen: "Heb je het naar je zin Joep?" Hij brandde dan vanzelf los. Het was gewoon komisch om er naar te luisteren. Toen ik laatst dus bij hem was en hem er bij de koffie mee confronteerde, vertelde hij dat hij natuurlijk wel altijd meedeed met het spelletje…… Ja hoor! Aan het einde van de negentiger jaren moest hij de chauffeursbaan opgeven omdat hij last kreeg met zijn rechterbeen. Het wilde af en toe niet meer doen waar het voor was bedoeld en dat is wat lastig als chauffeur. Hij werd uiteindelijk op zijn 53e afgekeurd. Hij vertelde er nog bij dat het loslaten van het werk hem wel gemakkelijk afging en dat wilde ik best geloven. ;-)

Zowel aan de voor- als aan de achterzijde van zijn huis zijn onze bussen te zien. Kopkeren aan de Olof Palmestraat of de Bieslandsekade op- en afdraaien. Het is allemaal goed waar te nemen door Joep. Hij heeft ondertussen wat vrijwilligerswerk gedaan bij Seniorenweb, hij hielp ouderen met wat computerproblemen. Toen hij daarvoor rapportjes moest gaan schrijven om zijn uren te verantwoorden, vond hij het welletjes en zocht een andere tijdsbesteding. Hij is de bedenker, maker en webmaster van de website www.metmaxopstap.nl
Ook hield hij zich bezig met schilderen. Enkele stukken van hem hangen thuis aan de muur. Grote kleurige bloemen en stadsgezichten in allerlei stijlen. Hij kon er niet van rondkomen maar het hield hem wel op de been.

Bidprentjes had hij overigens toch niet voor mij. Uit een oude missaal van zijn oma kwamen een aantal devotieprentjes tevoorschijn waarvan er een mij heel oud overkwam. Dat zijn vaak heel fraaie kunststukjes. Ik heb deze wel meegenomen en ik gaf aan dat ik daar wel weer anderen een plezier mee zou kunnen doen.

Zijn kleinkinderen weten zijn huis vaak te vinden en opa Joep vind het allemaal best. Hij is alweer twee jaar met pensioen en hoopt het nog lang vol te houden.

"Kopkeren aan de Olof Palmestraat", in de verte is lijn 80 te zien
Het pand maakt onderdeel uit van 'Die Delfgaauwse Weije'.