(startmenu)

 Klik op 'n foto voor een vergroting.
Klik daarna op de Backspace-knop van het toetsenbord om terug te gaan naar deze index
of klik tijdens het bekijken van de foto's op 'index' om hier terug te komen.
Gebruik voor een beter/groter beeld van de foto's de F11-toets op je toetsenbord.
Nogmaals F11 en je hebt de oude/normale situatie terug.

(Fotopagina)

Het was zover. We gingen naar het buitenland. Vorig jaar naar Frankrijk, dit najaar naar Engeland maar tussendoor stond België op het programma. De organisatie had eerst wat aan brainstormen gedaan om te bepalen wat haalbaar was. België was direct duidelijk maar waarheen? Uiteindelijk is er via veel gezoek met Google op de computer, gekozen voor een all-in programma in Brugge. Ronald heeft het contact gelegd met Brugge en in overleg is het programma samengesteld. Wim heeft, ook via een uurtje gegoogle, contact gelegd met een sfeervolle koffiestop op de heenweg en nam het rijden met de bus voor zijn rekening. Nu maar duimen dat het redelijk weer zou geven die dag. Dat was het dan ook als je van fikse buien houdt, dat wel.

Op de heenweg, na het verzamelen van 35 deelnemers in de vestiging van Delft, zagen we prachtige Hollandse luchten maar we hoopten toch dat de Belgische luchten er beter uitzagen.
Zoals gezegd dronken we rond 11 uur een kopje koffie met een punt appeltaart in een bosrijke omgeving t.h.v. Bergen op Zoom. Heel treffend heet deze uitspanning 'Het Appeltje' vandaar de taart. Wim had van tevoren geïnformeerd of de afslag van de rijksweg geschikt was om er met een bus onderdoor te kunnen rijden maar helaas zou dat op forse schade uitlopen, zo deelde Het Appeltje hem mede. Maar niet getreurd want als wij de borden 'crematorium' zouden volgen, kwamen wij ook ter plekke. Zo gezegd, zo gedaan. Helaas bleek er na 1 bordje crematorium geen tweede meer te komen en werd bij een tankstation gevraagd naar de juiste route. Daar stuurde men ons weer de rijksweg op en via de afslag Heerle en de binnenlanden aldaar via wegen die net zo breed waren als de bus, naar onze intussen zeer welkome koffie die vast niet tegenviel. Een prima locatie met prima spullen. We konden er niet al te uitgebreid van genieten omdat Brugge in de verte al riep. We hadden daar namelijk afgesproken om 13.00 uur.

Van Aad W. had Wim een binnendoor-route gekregen om er een iets meer aangename maar ook snellere route van te maken dan via alleen maar rijkswegen. De tijd die nodig was voor deze etappe viel zoals reeds was voorspeld, behoorlijk tegen. Via de Westerschelde-tunnel (een behoorlijke belevenis door de 6,6 kilometer lengte en het benodigde bedrag van 16,50 euro) bereikten we dan eindelijk een half uur te laat de verzamelplaats in Brugge waar de gidsen al reikhalzend uitkeken naar onze komst. Op dat moment gingen ze boven eens flink onder de douche en het water kwam met bakken uit de lucht vallen. Geen aanlokkelijk idee om nu al het moois van Brugge te bekijken dus de vertraging liep nog wat op door het wachten op een droog moment.
De gidsen moesten zodoende een flink ingekorte rondleiding geven omdat ook de ‘rondvaart’ om 15.00 uur op ons zou liggen wachten. Gelukkig hebben we nog een goede indruk kunnen krijgen van een stukje Brugge. Eigenlijk is de binnenstad in z’n geheel een compleet museum met begijnhofjes, antieke geveltjes, kerken en pittoreske doorkijkjes. Vol enthousiasme vertelden de gidsen hun verhaal en dwaalden wij weer voorzichtig af richting aanlegkade. De brochure gaf de indruk dat er een rondvaart op het programma stond maar het bleek een heen-en-weer vaart te zijn op het plaatselijk buitenstadse kanaal. Niet rondkijken naar de gevels van de Brugse grachtengordel maar gewoon op een tweedehands raderboot langs een strak kanaal. Ondanks dit tegenvallende uitstapje bleef de sfeer gemoedelijk, we zaten tenslotte droog met een glaasje vocht onder handbereik. De kapitein heeft er jaren over gedaan om de concurrentie aan te kunnen met Johnny Depp, alleen de ooglap ontbrak om er een heuse piraat van te maken. Hij bracht ons zonder averij weer terug dus hij kende het verschil tussen bakboord en stuurboord gelukkig.

We zetten weer voet aan wal en gingen op pad naar ons volgende programmapunt: een rondleiding door brouwerij ‘De Halve Maan’, een ambachtelijke kleinschalige brouwerij, deels nog in bedrijf, deels een museum. Wie kan er een betere combinatie bedenken? Op Delftse Wielen bij De Halve Maan, een goeie titel voor een nieuw album van Suske en Wiske lijkt het. De rondleiding was boeiend. Een soort kruipdoor-sluipdoor bezoek door de lage smalle gangen en over trappen waar het advies voor gold om er achteruit vanaf te gaan vanwege het gevaar voor een flinke valpartij. Geen strakke moderne brouwerij-attributen maar door de tand des tijds aangetaste ruimtes, ketels en bakken. Wat wel strak was, was de gids tijdens deze sfeervolle rondleiding. Niet lichamelijk als je dat misschien zou denken maar meer de gezichtsuitdrukking. Ze deed mee aan een wedstrijd ‘hoe houd ik mijn gezicht in de plooi’ en dat lukte vrij aardig. Er hoeft ook geen gids te zijn die er een cabaretvoorstelling van maakt maar een beetje meer beweeglijkheid in het gezicht had welkom geweest. Ach, het werkte bij ons meer op de lachspieren dan een moppentapper voor elkaar had kunnen krijgen.

Gelukkig lonkte hierna een uitstekende maaltijd met een onvervalst pintje uit eigen brouwerij. De foto’s spreken voor zich denken wij. Een viergangen voorgerecht werd uitgeserveerd waarna we de kans kregen om via een lopend buffet het versgegrilde vlees te mogen nuttigen met heerlijke salades. Het dessert en de koffie sloten een prima diner af waarna we de bus weer opzochten en via de Liefkenstunnel (16 euro) richting Rotterdam gingen en daar na precies 3 uur rijden om 23.00 uur aankwamen. Moe maar voldaan heet het dan in goede reistermen. Ronald en Wim danken als organisatieduo namens de personeelsvereniging alle deelnemers voor hun belangstelling want zonder jullie kunnen dit soort uitjes niet plaatsvinden.

Graag tot een volgende keer.