|
Heel recent ontving ik onverwachts
een email van Hans Meinders. Een collega uit vervlogen jaren die vooral
bekend stond om zijn humor (zoals op de foto duidelijk zichtbaar is).
Hans schreef mij dat hij graag wilde laten weten dat het busverleden nog
steeds prettige herinneringen bij hem oproept. Ook het overlijden van
menig collega uit zijn actieve loopbaan bracht Hans ertoe mij te mailen.
Ik wil hieronder zijn verhaal plaatsen en ik roep andere oudgedienden op
om ook hun herinneringen door te geven zodat hier uit de eerste hand een
beeld ontstaat van een rijk verleden. Hans vertelt:
Ja hoe zal ik beginnen, herinneringen aan de tijd van
Westnederland?
Ik ben begonnen met het leren van het lijnennet onder de bezielende
leiding van Kees Tetteroo, nou dat was wat. (Er was een tijd dat een
vestiging soms 30 á 40 verschillende lijnen reed, redactie)
Daarna begonnen voor mezelf. Nou dat was wat in die tijd rond 1977.
Tochtende bussen zonder stuurbekrachtiging maar het werk met de
passagiers was erg gezellig.
We kregen in die tijd voor het eerst een heuse mobilofoon met
kortverkeer zodat wij aansluiting konden regelen voor een overstap als
wij vertraging hadden. Dat werkte perfect, soms rechtstreeks met een bus
en soms met tussenkomst van de CVL.
Ondergetekende had zoals velen zich zullen herinneren, vaste zendtijd.
Ik wilde namelijk nog wel eens de frequentie gebruiken voor minder
dringende zaken. Dat was natuurlijk niet toegestaan want het moest kort
en zakelijk zijn maar helaas heb ik dat nooit onder de knie gekregen.
In die tijd waren er bussen die niet 100 % technisch in orde waren
waardoor ik regelmatig genoodzaakt was om de collega te melden dat de
conswibolstang los zat en dat doorrijden gevaarlijk was want als de
stang losschoot bij het priesas-lager dan was het probleem groot dus
adviseerde ik dan om de CVL te waarschuwen zodat zij een monteur konden
sturen die het probleem zou kunnen verhelpen. Ik werd dan ook regelmatig
bedankt door de CVL voor mijn oplettendheid...........
Ook het doorgeven aan andere bussen met al die verschillende
bestemmingen was mij wel toevertrouwd zodat ik kon zorgen dat zij de
juiste richting opgingen. Dat was plezierig waardoor niemand verkeerd
ging............
Ik kijk op een plezierige tijd bij Westnederland terug (en alle andere
namen die daarna de bussen sierden.)
(Hans sluit in dezelfde stijl af als in vroeger tijden)
Ik sluit af met de zegepraal van de kardinaal en dat jullie nog maar een
zalige tijd mogen beleven.
|
