Startpagina Aad Koolschijn
door de ogen van Cobus
Tekst & foto: Jan van den Berg
Hans
Start Passagiers
 

Redactie & vormgeving
Wim Koeleman

 

 

Broer van Hans

Zomaar op een winteravond. Het was laat op die avond en ik reed als lijn 80 richting Abtswoudsepark. Bij de halte Fuutlaan stond iemand waarvan ik eigenlijk alleen een silhouet zag. "Verrek", dacht ik: "Daar staat Hans..."
 
Direct daarna bedacht ik me hoe gek die gedachte wel was want ik was zelf bij de begrafenis van Hans aanwezig geweest. Ik heb het dan natuurlijk over Hans Koolschijn. De overbekende passagier die nog vaak in onze gedachten is. 
De passagier, van de Fuutlaan, ging met een zucht schuin naast me zitten vlakbij de instapdeur  en ik zette m'n rit voort naar het eindpunt in Tanthof . Daar had ik een paar minuten over en ik vroeg hem: "Zwaar geweest vandaag?" "Ja, drukke dag" begon hij. "Er zijn vanmorgen foto's gemaakt in het ziekenhuis vanwege mijn COPD (longziekte, red) en vanmiddag hebben mijn vriendin en ik besloten om samen verder te gaan. "Dat is nogal wat" zei ik, "gaan jullie ook samen wonen dan". "Nee, zover zijn we nog niet, maar je weet het maar nooit, we vinden elkaar in ieder geval erg belangrijk, ik ben wel een tevreden mens eigenlijk. Ik had gehoopt dat Hans, m'n broer, dat nog mee had mogen maken....?"
 
..."Hans m'n broer???" Ik keek hem eens aan, "Ben jij een broer van Hans Koolschijn dan?" "Ja", zei hij, "Ik mis hem nog iedere dag".
We spraken over Hans alsof hij nog in Delft rondliep.  "Ik ben negen jaar ouder dan Hans..."

Er kwamen natuurlijk hele verhalen los. Ik vertelde hem dat ik dat interview heb gedaan met en over Hans en hij was blij dat hij eindelijk kon kennis maken met de interviewer. Hij vertelde dat dit interview precies weergeeft hoe hij werkelijk was. Hij wees intussen onderweg de woning van zijn vriendin aan. "Daar recht vooruit", zei hij. Hij wees in de richting van de Sterflats aan de Diepenbrockstraat. Hij woonde zelf nog aan de Kloosterkade. We hadden veel te bepraten bleek al snel. De tijd vloog om. Ik heb een paar foto's van hem gemaakt en hem beloofd dat als hij er niet goed opstaat ik de foto's een keer over zal doen met wat meer licht.

 
Later heb ik nagedacht over hoe ik nu aan Hans kon denken als ik alleen maar een silhouet zie van iemand. Ik ben er uit. Hans zat zelden of nooit en stond altijd met zijn hoofd licht voorover gebogen. Deze Aad had precies dezelfde houding: staan en hoofd licht voorover gebogen. Hoe kon het zo lopen op een stadsdienst. Af en toe wat druk maar verrassend is het altijd.

Triest om te moeten vermelden dat mij het bericht bereikte dat Aad in het weekeinde van 31 augustus/1 september is overleden.

                          Cobus